Zastosowanie dni tygodnia w magii (fragment książki MAGIA ASTROLOGICZNA)
|
|
|
Dni tygodnia, pory dnia, a nawet godziny mają konkretne odniesienia do magicznych energii. Każdy dzień ma podporządkowany sobie kolor, planetę, liczbę i wiele innych elementów. Znajomość tych prawidłowości może zwiększyć skuteczność zaklęć, jeśli rzuci się je o odpowiedniej porze.
Dzień to pora światła, kiedy energia Słońca jest silna i aktywna. Dzień sprawia, że chcemy badać, odkrywać, iść do przodu. Jest to dobra pora na interesy, handel, komunikację, odważne posunięcia, sprawy zawodowe i finansowe. Czas wzrostu, zyskiwania siły i mocy, a także budowania i wzmacniania energii miłosnych.
Najbardziej pełnymi mocy porami dnia jest wschód i zachód Słońca. Chwila, kiedy Słońce wstaje nad horyzontem i rzuca pierwsze promienie na uśpioną Ziemię, jest chwilą magii. Wschód Słońca wzmacnia i naładowuje wszelkie nowe początki, nowe perspektywy, pracę, miłość, a także nowe kierunki, które zdecydowaliśmy się obrać w życiu. Jest również porą na odzyskiwanie sił i zdrowia, leczenie złamanego serca. Rytuały odprawiane o wschodzie Słońca są niezwykłe i pełne mocy. Należy wówczas ustawiać się twarzą w kierunku wschodnim, oczywiście najlepiej w otwartej przestrzeni. O zachodzie Słońca stajemy podczas rytuałów z twarzą zwróconą ku zachodowi. Jest to pora na wejście w głąb siebie, uwolnienie się od stresu, ulżenie niepokojom, wyjaśnienie codziennych nieporozumień, poszukiwanie głęboko ukrytej prawdy. Kolory zachodu Słońca mają silne właściwości magiczne. Barwy nieba można dodatkowo wykorzystywać do wzmacniania swoich zaklęć. Do góry
Każdy dzień tygodnia naładowany jest dodatnio (energia męska, aktywna) lub ujemnie (energia żeńska, pasywna). Każdego dnia jedna z energii przeważa, jednak obie są w danym dniu obecne. Wykorzystanie tych energii z pewnością wzmocni działanie zaklęć.
Poniedziałek
|
Do góry |
Energia: żeńska
Planeta: Księżyc
Kolor: biały, srebrny, kremowy, jasnozielony
Drzewo: wierzba |
Magiczne zastosowanie: kobiece tajemnice, ochrona, emocje, sny, jasnowidzenie, dom, rodzina, medycyna, kobieca płodność, wiadomości, złodziejstwo, podróże, podświadomość, leczenie, małe zwierzęta i dzieci, siostry i żony, macierzyństwo, instynkt |
Wtorek
|
Do góry |
Energia: męska
Planeta: Mars
Kolor: czerwony i pomarańczowy
Drzewo: ostrokrzew |
Magiczne zastosowanie: odwaga, zemsta, pokonanie wrogów, wyższe wykształcenie, przemoc, szybkie działanie, operacje, rozpraszanie złych zaklęć, małżeństwo, wojna, więzienie, polowanie, współzawodnictwo polityczne i fizyczne, przywództwo, żądza, leczenie chorób krwi |
Środa
|
Do góry |
Energia: męska
Planeta: Merkury
Kolor: żółty, szary, fiołkowy, kolory opalizujące
Drzewo: leszczyna |
Magiczne zastosowanie: umysłowa jasność, komunikacja, pisanie, strategia, dywinacja, młodzi ludzie, wiedza, negocjacje, interesy, nauczanie, nałogi, rozsądek, długi, lęk, strata, leczenie i samodoskonalenie, percepcja, grupa, podróż |
Czwartek
|
Do góry |
Energia: męska
Planeta: Jowisz
Kolor: purpurowy, błękit królewski
Drzewo: dąb |
Magiczne zastosowanie: szczęście, powodzenie, rozwój, ekspansja, hojność, męska płodność, starsi ludzie, sprawy prawne, zdrowie, honor, bogactwo, stroje, pragnienia, męskie zawody, duchowe osiągnięcia |
Piątek
|
Do góry |
Energia: żeńska
Planeta: Wenus
Kolor: różowy, morski, zielony, kolory pastelowe
Drzewo: jabłoń |
Magiczne zastosowanie: miłość, przyjemność, pokój, romans, małżeństwo, atrakcyjność, przyjaźń, delikatność, łatwość, partnerstwo, sztuka, muzyka, sprawy seksualne i sercowe, fizyczne piękno, zapachy i perfumy, działalność społeczna, życie towarzyskie, kobiece problemy, ochrona |
Sobota
|
Do góry |
Energia: żeńska
Planeta: Saturn
Kolor: czarny, ciemny fiolet, ciemny szary, indygo
Drzewo: olcha |
Magiczne zastosowanie: pokonywanie przeszkód, duchowa komunikacja, medytacja, życie, wolność, samodyscyplina, ochrona, pokonywanie ograniczeń, odnajdywanie zagubionych osób i przedmiotów, starsi ludzie, zakończenia, śmierć, niszczenie chorób i plag, pokonanie tych, którzy nas ograniczają, obrona psychiczna |
Niedziela
|
Do góry |
Energia: męska
Planeta: Słońce
Kolor: pomarańczowy, żółty, złoty, biały
Drzewo: brzoza |
Magiczne zastosowanie: zdrowie, przywództwo, leczenie, powodzenie, samowiedza, szczęśliwość, ego, nadzieje, radość, siła, indywidualność, władza, ojcowie i mężowie, ochrona, moc, władza, uduchowienie, awans, fortuna |
|
|
|
|
Fetysze, lalki, wangi (fragment książki TAJEMNICE VOODOO)
|
|
|
Metodą magiczną najsilniej kojarzącą się z voodoo jest wbijanie szpilek w laleczkę voodoo i sprowadzanie w ten sposób chorób, nieszczęść czy śmierci na ofiarę. Praktyki te najczęściej spotykane są w Nowym Orleanie oraz Ameryce Łacińskiej.
Obrazem, który kojarzy się Europejczykom z hasłem voodoo jest szaman lub kapłan (bokor) znęcający się nad laleczką i czyniący tym sposobem krzywdę ofierze, znajdującej się nawet setki kilometrów od niego. Ofiara w tym czasie wije się w męczarniach, odczuwając każde obrażenie zadawane kukiełce - kiedy szaman wbija igłę w nogę lalki, ofiara chwyta się za nogę i upada na ziemię, kiedy szaman zaciska nitkę na szyi laleczki - ofiara zaczyna się dusić itd. Chociaż wydaje się to naiwne, takie działania na odległość przynoszą zaskakujące skutki. Laleczka służy jako kondensator mocy bokora i nadajnik ją kierunkujący. Podobnie jak i w innych rodzajach magii, tak i tu najważniejsza jest osoba odprawiającego zaklęcia i jego moc osobista, a także determinacja w chęci osiągnięcia celu. Laleczką voodoo operuje najczęściej bokor (za drobną lub czasem znaczną opłatą), ale niektórzy praktykujący hoodoo sami decydują się na używanie tego magicznego artefaktu.
Do góry Na początek trzeba jednak zaznaczyć, że laleczek voodoo nie używa się wyłącznie do czynienia złego. Można z ich pomocą leczyć, przyciągać miłość i sprowadzać różne dobre rzeczy.
Laleczkę wykonuje bokor lub rzucający zaklęcie, używając do tego celu różnych naturalnych materiałów - płótna, słomy, drewna, włosia. Najważniejszym elementem są jednak składniki pochodzące bezpośrednio od ofiary (lub osoby, której chce się pomóc) - jej obcięte włosy, paznokcie, części garderoby, chusteczka do nosa, spinka do włosów, a nawet ślina czy odchody. Tych "osobistych" elementów używa się do wypchania laleczki. Dodatkowo można w miejscu twarzy przymocować zdjęcie twarzy ofiary. Wszystkich tych detali używa się w celu nadania odpowiednich, jednostkowych wibracji przedmiotowi mającemu symbolizować ofiarę.
Bokor bierze laleczkę do ręki i koncentruje się na tym, co ma się przytrafić osobie przez nią symbolizowanej, a następnie przystępuje do manipulowania. Najczęściej polega to na wbiciu w dokładnie określone punkty igieł w celu sprawienia ofierze bólu lub sprowadzenia na nią śmierci. Igły wbija się w środek czoła, ramiona, kolana, dłonie, brzuch i serce. Jeżeli bokor chce sprowadzić na ofiarę długą i bolesną śmierć, owija szyję i całe ciało laleczki nitką, która stopniowo, dzień po dniu, wypruwa z czarnej tkaniny i coraz mocniej zaciska.
Fetysze były podobiznami loa w czasach, kiedy voodoo nie zetknęło się jeszcze z chrześcijaństwem. Każdy wyznawca religii Yoruba wykonywał lub otrzymywał od kapłana figurkę sporządzoną z odpowiednich materiałów z uwypuklonymi atrybutami danego loa. Fetysz miał za zadanie ochraniać swojego właściciela, przynosić mu szczęście. Był stawiany na domowych ołtarzach lub noszony przy sobie. Fetyszami nazywa się czasami laleczki voodoo, nie jest to jednak określenie precyzyjne.
Wanga to ogólna nazwa magicznego przedmiotu voodoo, który służył do pomocy w osiągnięciu magicznego celu. Jest to rodzaj amuletu, w który loa przelewają cząstkę swojej mocy. Wangi są noszone przy sobie lub trzymane w bezpiecznym miejscu. Najczęściej jest to woreczek z jedwabiu lub satyny zawierający magiczne, odpowiednio dobrane ingrediencje, związany sznureczkiem lub wstążką. Wykonuje się również laleczki wanga, które przynoszą szczęście, zdrowie, miłość, zemstę, sukces, pieniądze, ochronę... Ich działanie zależy od materiałów, z jakich je wykonano oraz od intencji twórcy.
Amulet voodoo (wanga) znajduje się we władzy wybranego loa i posiada wyjątkową, udzieloną mu moc. Oczywiście, w zależności od potrzeb może być dobry lub zły. Kości kurczaków używano w nowoorleańskim voodoo do wzywania złych duchów. Również miniaturowa trumna używana była do sprowadzania nieszczęść i niezbyt życzliwych loa.
Do góry W voodoo nowoorleańskim mojo to negatywna, zaś jeu jeu (juju) pozytywna forma zaklęcia lub czaru. Można powiedzieć, że mojo dotyczy czarnej, zaś juju białej magii. Gris gris to mojo lub juju, jako że gris oznacza szary, mieszaninę czerni i bieli.
Gris gris to zaklęcie, amulet lub klątwa voodoo użyte do osiągnięcia określonego negatywnego efektu, ale także do ochrony i na szczęście. Chociaż większość osób kojarzy np. wbijanie szpilek w laleczkę voodoo z ewidentnym szkodzeniem ofierze, można ich także używać do leczenia, które, wedle wielu praktyków, jest jednym z ważniejszych zadań kapłanów voodoo. Wedle nich co najmniej 60 procent rytuałów voodoo odbywa się właśnie w tym celu. Również do tego celu sporządza się liczne magiczne akcesoria. Gris gris były najsilniejszym rodzajem czarów, a także najdroższym, ponieważ można było ich używać zarówno do złych, jak i dobrych rzeczy.
Gris gris sporządzało się z rozmaitych roślin, ziół, przeróżnych składników pochodzenia naturalnego, od bardzo pospolitych po dziwaczne, takich jak sproszkowana cegła, ochra, pieprz cayenne, obcięte paznokcie, obcięte włosy, skórki gadów lub płazów. Wszystko to chowało się w maleńki woreczek ze skóry lub materiału. Mikstury tej na szczęście nie trzeba było zjadać, a tylko nosić na szyi na sznureczku lub podrzucić we właściwe miejsce. Gris gris przynosić miało szczęście lub pecha, w zależności od intencji osoby zamawiającej amulet u kapłana. Oczywiście jego skuteczność zależała również od umiejętności tego, kto je sporządzał.
Gris gris pozostaje silnie zakorzenione w kulturze Nowego Orleanu. Nawet dzisiaj, jeżeli coś komuś wyjątkowo się udaje albo ma strasznego pecha, mówi się, że chyba użył gris gris lub został nim potraktowany.
Do góry |
|
|
Magia wysoka (fragment książki BIAŁA I CZARNA MAGIA)
|
|
|
Magia wysoka, zwana ceremonialną, wzbudzała najwięcej zainteresowania i kontrowersji w dziejach. Jest dziedziną intrygującą, ponieważ tak naprawdę bardzo niewielu miało z nią styczność w najmniejszych choćby stopniu. Magia ta nie jest bowiem tak łatwo dostępna, jak jej "ludowe" koleżanki. Była domeną mędrców, królów i bogaczy, a to ze względu na konieczność doskonałego wykształcenia oraz wysokich nakładów koniecznych do jej uprawiania.
Magia wysoka różni się od naturalnej tym przede wszystkim, że w niej mag stara się wpływać na potężne istoty zamieszkujące, w największym skrócie, zaświaty - duchy, demony, żywiołaki i inne. Dodatkowo, magia ta jest ściśle związana (przynajmniej w Europie) z religią chrześcijańską (oraz judaizmem), podczas gdy magia ludowa osadzona jest raczej w pogaństwie.
Jeśli chodzi o przynależność do świata światła lub ciemności, zaklasyfikowanie miejsca magii wysokiej nie jest tak proste, jak w przypadku magii naturalnej. Z jednej strony, ponieważ za pomocą magii wysokiej można czynić wiele dobra, nawet, jeżeli używa się do tego celu pomocy demonów, można ją uznać za magię białą. Z drugiej strony, ponieważ angażuje się w niej siły nadprzyrodzone, niekoniecznie dobre, niektórzy zdecydowanie zaliczają ją do magii czarnej, nienaturalnej. Dodatkowo magia ta dysponuje potężnym arsenałem czarów wpływających na cudzą wolę oraz złoczynnych (przynajmniej z punktu widzenia innych). Jeszcze inna interpretacja mówi, że tak naprawdę ważny jest mag, jego natura i zamiary. To od niego zależy i powodzenie czarów, i to, czy będą one dobre czy złe.
Magia wysoka wymaga gruntownego wykształcenia. Mag powinien orientować się w takich dziedzinach jak historia, filozofia, religioznawstwo, nauki przyrodnicze, znać języki obce, mieć łatwość uczenia się. W tej dziedzinie konieczny jest ciągły rozwój i ciężka praca nad sobą. Magowie parający się magią wysoką często prowadzą ascetyczny tryb życia i wszystko podporządkowują obranej przez siebie drodze.
Oprócz tego magia wysoka wymaga sporych nakładów finansowych. Mag musi nie tylko zaopatrywać się w rozmaite księgi, składniki, klejnoty, często bardzo cenne, ale także przygotować cały arsenał szat, rekwizytów, odpowiednie pomieszczenie, biżuterie magiczną itd.
Do góry Magiczne instrumentarium wyjątkowo pobudza wyobraźnię laików, warto więc pokrótce je omówić.
Po pierwsze, przyjrzyjmy się miejscu, w którym mag studiuje nauki tajemne i odprawia magiczne rytuały. Tradycyjnie nazywa się je occultum lub laboratorium magiczne. Laboratorium takie powinno mieścić się w pomieszczeniu bez okien, oświetlonym słabym, ale równomiernym światłem. Ściany muszą być białe, bez żadnych wzorów czy zabrudzeń. Samo pomieszczenie także musi być idealnie posprzątane i dobrze przewietrzone. Mag nie powinien do niego wpuszczać nikogo, a zatem drzwi muszą być zaopatrzone w zamki. Na suficie pomieszczenia należy namalować czteroramienną gwiazdę, której ramiona wskazują cztery strony świata (podobną do róży wiatrów). W części wschodniej laboratorium ustawia się ołtarz magiczny, czyli stół o wymiarach 70 na 50 centymetrów, pomalowany na biało. Po obu jego stronach ustawia się pod ścianami dwie szafy na magiczne utensylia. Koło szaf stać powinny: po jednej stronie komoda, a po drugiej stół i krzesło. Ołtarz, szafy, komoda, oraz stół i krzesło muszą być pomalowane na biało. Z tyłu ołtarza ustawia się dwa sprzęty czarne: pulpit na magiczne księgi oraz okrągły stolik pomocniczy. W sumie sprzętów jest siedem (stół z krzesłem liczy się jako jeden mebel). Ołtarz należy przykrywać obrusem w kolorze stosownym do rodzaju odprawianego zaklęcia. Dodatkowo na ołtarzu stawia się symbole czterech Żywiołów: świecę, kadzielnicę, szklaną kulę i czaszkę. Wszystkie te przedmioty także musza spełniać pewne wymagania.
Do góry Mag powinien posiadać odpowiednie szaty, dopasowane do rodzaju obrzędów oraz dnia tygodnia (podporządkowanemu planecie), w który czary odprawia, a z pewnością musi mieć trzy: w kolorze białym, czarnym i czerwonym. Szaty owe są luźnymi, wygodnymi tunikami, które nie krępują ruchów i nigdzie nie cisną. Z przodu, pośrodku, powinny mieć wyhaftowany pentagram w odpowiednim kolorze. W pasie przewiązuje się je sznurem.
Do szat mag zakłada stosowną biżuterię, przede wszystkim pierścienie wykonane z metalu odpowiadającemu dniu tygodnia (oraz planecie), z osadzonym odpowiednim kamieniem.
Poza strojem, mag powinien posiadać zapas kadzideł, olejków eterycznych, świec, ziół, kamieni oraz rytualne noże, sztylety, miecze - często wykonane ze szlachetnych metali i ozdobione szlachetnymi kamieniami.
Przed przystąpieniem do ważnych rytuałów mag powinien pościć (także seksualnie) przez co najmniej 9 dni, a tuż przed obrzędem dokonać magicznego oczyszczenia poprzez rytualną kąpiel w zimnej wodzie. Mag powinien bezwzględnie być wegetarianinem i pić jedynie źródlaną wodę. Najlepiej, jeżeli jego dietę stanowią głównie warzywa i ewentualnie chleb (szczególnie przed przystąpieniem do obrzędów). Poza tym powinien pozostawać ogólnie wstrzemięźliwy i codziennie medytować, aby wzmacniać swoje siły psychiczne. Tylko tak wzmocniony mag jest w stanie stawić czoła potężnym mocom, które stara się okiełznać. |